Niet verplicht om te vertellen

U bent niet verplicht om iemand te vertellen dat u hiv heeft. Ook niet op uw werk of aan uw huisarts, specialist en bedrijfsarts. Het kan natuurlijk voor uzelf wel goed zijn om het uw arts te vertellen, omdat hiv een rol kan spelen bij eventuele klachten. Alle artsen (dus ook bedrijfsartsen) hebben beroepsgeheim en mogen dus niet zonder uw toestemming aan anderen vertellen dat u hiv heeft. Als u hiv-remmers gebruikt en medicijnen krijgt voorgeschreven van een andere arts, is het aan te raden om deze arts te informeren, omdat er veel wisselwerkingen zijn tussen hiv-remmers en andere middelen. Als u dit per se niet wilt: uw plusapotheek checkt deze wisselwerkingen ook.

En de tandarts?
U kunt het aan uw tandarts vertellen, maar het is niet verplicht. Het kan voor uzelf goed zijn om het te vertellen, omdat uw tandarts soms als eerste kan zien dat uw weerstand vermindert, bijvoorbeeld omdat u aften krijgt of candida. Zorgverleners moeten er vanuit gaan dat iedereen hiv of bijvoorbeeld hepatitis zou kunnen hebben. Hepatitis wordt veel makkelijker overgedragen dan hiv. Uw tandarts moet dus altijd hygiënisch werken. Veel mensen die tegen hun tandarts hebben verteld dat ze hiv hebben, mogen alleen als laatste patiënt op de dag komen. Dat is echt niet nodig. De normale hygiënemaatregelen die u tandarts neemt zijn voldoende. Ook de patiënt die na u bij de tandarts komt loopt dan geen risico. Sommige tandartsen gebruiken als excuus dat men op het eind van de dag meer tijd heeft voor voorlichting. Anderen geven aan dat men dan meer tijd heeft om de spullen te reinigen. Dit is natuurlijk een heel stigmatiserende maatregel.